Οι γυναίκες θα έπρεπε να είμαστε ευχαριστημένες με την ανάδειξη της Μελόνι στην εξουσία; Φτάνει το φύλο για να κατατάξει την νίκη της στην λίστα με τις κατακτήσεις των γυναικών;
Ειδικά στην περίπτωση της Μελόνι μάλλον φαίνεται πως όχι. Η γυναίκα που σκοπεύει να περιορίσει τις εβδομάδες της κύησης στις οποίες θα επιτρέπεται η άμβλωση, που θα προσφέρει οικονομική ενίσχυση στις γυναίκες για να μην διακόψουν την εγκυμοσύνη τους, που θα επανεξετάσει την νομιμότητα του γάμου και της υιοθεσίας για τα ομόφυλα ζευγάρια, που πιστεύει στην «παραδοσιακή οικογένεια» και που συνδέει τις αφίξεις των προσφύγων με «το έγκλημα και την πορνεία» μάλλον δεν δίνει στις γυναίκες και πολλά για να πανηγυρίσουν.
Αν και στην προεκλογική της εκστρατεία η Μελόνι έπαιξε το χαρτί του φύλου της -τόσο αυτό της γυναίκας όσο και αυτό της μητέρας- σύντομα «ανάρρωσε» από την «φεμινιστική» της κρίση και την ημέρα των εκλογών ανάρτησε ένα βίντεο στο οποίο κρατούσε δύο πεπόνια (meloni στα ιταλικά) μπροστά από τα στήθη της δείχνοντας πως μπορεί να αστειεύεται με τον τρόπο που το κάνουν οι άνδρες. «Το να θεωρεί κανείς ότι η εκλογή μιας γυναίκας -οποιασδήποτε γυναίκας- σε ένα αξίωμα είναι κατάκτηση για όλες τις γυναίκες και για τον φεμινισμό είναι κατά την γνώμη μου σεξιστική, γιατί βάζει το φύλο πριν το άτομο, τα πιστεύω του και τις πολιτικές που εφαρμόζει» έγραψε η ιταλίδα δημοσιογράφος Guilia Siviero
Η Τζόρτζια Μελόνι που πολύ νεαρή ακόμη εξέφραζε τον θαυμασμό της για τον Μουσολίνι «την ίδια ώρα που οι συνομήλικοι της άκουγαν grunge και techno» όπως έγραψε η αρθρογράφος της Guardian Australia, Van Badham, μάλλον δεν έχει να δώσει κανέναν λόγο στις γυναίκες για να χαρούν. Το μόνο που κάνουν πολιτικοί όπως η Meloni, η Truss, η Marine Le Pen, η Marjorie Taylor Greene και η Pauline Hansοn όπως άλλωστε και παλαιότερα η Μάργκαρετ Θάτσερ είναι να εμπλουτίζουν τη λίστα με τους ηγέτες γένους θηλυκού χωρίς όμως να κάνουν πολλά για τα δικαιώματα των γυναικών, τις δημοκρατικές, ελευθερίες, το δικαίωμα στην εργασία και την πρόνοια χωρίς διακρίσεις φύλου ή φυλής. Όπως σχολίασε η Giorgia Serughetti, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου που συχνά γράφει για γυναικεία ζητήματα «η νίκη της συντηρητικής Μελόνι δεν ήταν μια νίκη των γυναικών αλλά απλώς ενός ατόμου που τα κατάφερε. Η ίδια η Μελόνι ούτε μιλά για τις μάχες που δίνουν οι γυναίκες ούτε έχει την επιθυμία να γίνει ένα γυναικείο πρότυπο». Με λίγα λόγια Not all women όπως θα μπορούσαμε να πούμε παίζοντας με τις λέξεις.
Πως θα μπορούσε άλλωστε όταν ένας από τους συνοδοιπόρους ομοιδεάτες της είναι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Ο άνθρωπος που μέσα από την μιντιακή αυτοκρατορία του και μετά από 40 χρόνια τηλεοπτικών εκπομπών soft porn καλλιέργησε μια κουλτούρα που σαν αποτέλεσμα έχει τα μισά από τα κορίτσια στα δημόσια σχολεία της Ιταλίας σήμερα -σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα- να ονειρεύονται τα γίνουν “vilettas” τα showgirls στα ιταλικά sexploitation σόου. Με το 40% των μητερών να μην εργάζονται εκτός σπιτιού, με τα ποσοστά γυναικοκτονιών και ενδοοικογενειακής βίας να είναι εξαιρετικά υψηλά και με την χώρα να κατέχει την τελευταία θέση στην Ευρωπαική Ένωση όσον αφορά την ισότητα των φύλων «η Ιταλία είναι μια χώρα την οποία έχει ξεχάσει ο φεμινισμός» όπως χαρακτηριστικά έχει ειπωθεί.
Στις ημέρες που ακολούθησαν την εκλογή της, ήταν αρκετά τα δημοσιεύματα που αναρωτήθηκαν αν η Τζόρτζια Μελόνι είναι φεμινίστρια ή τι θα κάνει τελικά για τις γυναίκες και τα ζητήματα που αφορούν τη ζωή τους. Εκείνη διπλωματικά φρόντισε να απαντήσει ότι οι θέσεις πρέπει να δίνονται σε κάποιον χάρη στην αξία του και όχι στο φύλο. Αξιοκρατία λοιπόν. Πως όμως η αξιοκρατία κατοχυρώνεται όταν άνδρες και γυναίκες δεν έχουν τις ίσες ευκαιρίες να δείξουν την αξία τους. Όταν οι γυναίκες λόγω νομοθεσίας, συστήματος και στερεοτύπων παγιδεύονται σε προδιαγεγραμμένους ρόλους που περιορίζουν την έκφραση, την συμμετοχή και την ίση εκπροσώπηση . Αυτά είναι θέματα που δεν βρίσκονται στην ατζέντα της Μελόνι η οποία την περασμένη Κυριακή κέρδισε μια νίκη που όπως και πάλι η Van Badham εύστοχα έγραψε θύμισε πως «οι γυναίκες μπορούν να γίνουν τόσο απαίσιες και σατανικές όσο και οι άνδρες».
