Γιατί δεν πρέπει να φοβόμαστε την αποτυχία

Επειδή το μόνο που μπορούμε να συμπεράνουμε από τις αποτυχίες μας είναι ότι δεν έχουμε επιτύχει (ακόμη). Από την Λουκία Λυκίδη.

Πέρασα τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής μου με το στίγμα της αποτυχίας. Η δουλειά στην οποία θεωρούσα τον εαυτό μου επιτυχημένο κατέρρευσε μαζί με τις δουλειές εκατοντάδων άλλων εργαζομένων αφήνοντάς με με ένα κενό και ένα πένθος. Πενθούσα τον άνθρωπο που ξύπναγε κάθε πρωί και προσπαθούσε να φέρει εις πέρας με επιτυχία μια δουλειά την οποία θεωρούσε σημαντική. Το τηλέφωνο σταμάτησε να χτυπά, οι πρώην συνάδελφοι ακολούθησαν το δρόμο τους με λιγότερη η περισσότερη επιτυχία. Και εγώ έμεινα πίσω να πενθώ τις χαμένες μου επιτυχίες. Ένιωθα αποτυχημένη. Δεν είναι ότι κάποιος ποτέ με αποκάλεσε έτσι. Δεν είναι ότι υπήρχε κάποιο αποτυχιόμετρο το οποίο χρησιμοποίησα για να μετρηθώ ούτε κάποια αποτυχιοσυμπτώματα τα οποία παρουσίασα. Ήταν μία εσωτερική κατάσταση. Μια αίσθηση με την οποία ξύπναγα κάθε πρωί και κοιμόμουν κάθε βράδυ. Mια αρνητική σκέψη η οποία τρύπωνε μέσα σε κάθε όμορφη στιγμή και την κατέστρεφε. Αποτυχία. Το feed μου στα social έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Κάθε επιτυχία, κάθε βραβείο, κάθε επίτευγμα κάποιου άλλου ήταν μια υπενθύμιση της δικής μου αποτυχίας.

Έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής μου περιτριγυρισμένη (ή μήπως περικυκλωμένη) από μια κουλτούρα επιτυχίας. Τα μίντια είναι γεμάτα ιστορίες επιτυχίας. Πρόσωπα ποζάρουν περήφανα σε εξώφυλλα περιοδικών και λίστες σαν αυτές του Forbes και του Fortune 500. Αμέτρητα άρθρα και βιβλία υπόσχονται την επιτυχία δημιουργώντας μια επιτυχημένη εκδοτική βιομηχανία από μόνα τους ενώ μια ολόκληρη νέα κατηγορία επαγγελματιών, οι life και career coaches, υπόσχονται να σε οδηγήσουν σε φωτεινά, γωνιακά γραφεία και φουτουριστικές σκάλες σαν αυτές που βλέπεις στις φωτογραφίες που προωθούν τις υπηρεσίες τους.

Το ομολογώ. Έχω πιστέψει σε πολλές από αυτές τις υποσχέσεις. Έχω υιοθετήσει πολλά από αυτά τα όνειρα και έχω δαγκώσει πολλά από τα καρότα που μου έχουν κατά καιρούς σερβίρει. Μάλλον ήταν και αυτό, καταλήγω τελευταία, που έκανε την αίσθηση της αποτυχίας πιο έντονη. Ήταν σαν η απώλεια της δουλειάς μου να έλεγε κάτι για εμένα προσωπικά. Όχι κάτι γενικά αλλά κάτι πολύ συγκεκριμένο. Έλεγε ότι δεν είμαι αρκετά καλή. Πως δεν αξίζω. Αυτό με γέμιζε ένα αίσθημα ντροπής που δεν μπορούσα να μοιραστώ ούτε με τους πιο δικούς μου ανθρώπους. Ήταν σαν αν το ξεστόμιζα αυτόματα και μαγικά να γίνονταν πραγματικότητα. Είχα δημιουργήσει το απόλυτο ταμπού.

Και κάπου εκεί εμφανίζεται ο φαύλος κύκλος της αυτοπεποίθησης. Το αίσθημα της αποτυχίας σου στερεί την αυτοπεποίθηση και η στέρηση της αυτοπεποίθησης σε θέτει σε μια κατάσταση όπου δεν μπορείς να αποδώσεις και να φέρεις καμία νέα επιτυχία.

Τα λίγα τελευταία χρόνια στον δημόσιο λόγο –στις ομιλίες, στα Ted Talks, σε άρθρα στα παραδοσιακά και τα social media- αρχίζουν να πληθαίνουν οι πιο καθησυχαστικές και παρηγορητικές φωνές. Οι φωνές που σε διαβεβαιώνουν πως δεν χρειάζεται να είσαι τέλεια. Πώς είσαι αρκετά καλή όπως ακριβώς είσαι. Πως η ζωή δεν είναι μια ευθεία ανοδική γραμμή όπως πιθανόν να πίστευες αλλά έχει πολλές στροφές και ανατροπές, πολλές πτώσεις και ανόδους. Σε παροτρύνουν να μην ξεχνάς πως δε πρέπει να συγκρίνεσαι με κανέναν πάρα μόνο με τον χθεσινό εαυτό σου. Πώς πρέπει να γιορτάζεις κάθε μικρή νίκη. Πώς δεν χρειάζεται να είσαι τέλεια αλλά (απλώς) θαρραλέα. Πώς ακόμη και οι ιστορίες επιτυχίας κρύβουν πίσω τους πολλές περισσότερες στιγμές αποτυχίας τις οποίες δεν φρόντισε να αναφέρει ποτέ κανείς. Και όλως τυχαίως (ή μήπως όχι;) αυτές οι καθησυχαστικές, παρηγορητικές φωνές έρχονται στην πλειοψηφία τους από γυναίκες που έχουν βάλει στόχο της ζωής τους να δυναμώσουν άλλες γυναίκες.

Την προηγούμενη εβδομάδα παρακολούθησα την διαδικτυακή συζήτηση με θέμα την ενίσχυση της ισότητας των φύλων στον 21ο αιώνα που διοργάνωσε το Greek House Davos. Στο πάνελ βρίσκονταν σημαντικές και επιτυχημένες γυναίκες, υπουργοί, Γενικοί Γραμματείς, πρέσβεις, Πρόεδροι σημαντικών φορέων και Ιδρυμάτων. Ήταν μια από αυτές τις επιτυχημένες γυναίκες που επέλεξε να μιλήσει για μια σοβαρή αποτυχία που βίωσε στην πορεία της και να τονίσει την επιτακτική ανάγκη να μιλάμε για αυτές.

Λίγες μέρες μετά στο inbox μου έφτασε ένα άρθρο του αγαπημένου μου συγγραφέα και life coaching blogger Mark Manson, μια από τις πιο καθησυχαστικές και συμπονετικές φωνές του life coaching, ανδρική αυτήν τη φορά. Εκεί διάβασα: «Ο μόνος τρόπος για να αποκτήσεις αληθινή αυτοπεποίθηση είναι να νιώθεις άνετα με όλα αυτά που σου λείπουν. Το αστείο με την αυτοπεποίθηση είναι ότι δεν κερδίζεται με το να νιώθουμε άνετα με αυτά που πετυχαίνουμε αλλά με το να νιώθουμε άνετα με την αποτυχία μας. Οι άνθρωποι που είναι σίγουροι για τον εαυτό τους στις επιχειρήσεις δεν φοβούνται την αποτυχία. Έχουν καταλάβει ότι η αποτυχία είναι μέρος της διαδικασίας του να μάθουν πως λειτουργεί η αγορά στην οποία κινούνται. Αντικατοπτρίζει μόνο την έλλειψη επαρκών γνώσεων και όχι το ποιοι είναι οι ίδιοι σαν άνθρωποι. Οι άνθρωποι που έχουν αυτοπεποίθηση στις κοινωνικές τους σχέσεις είναι γιατί δεν φοβούνται την απόρριψη. Είναι πολύ σημαντικό για αυτούς να μπορούν να εκφράζουν τους εαυτούς τους με ειλικρίνεια και είναι συμφιλιωμένοι με την ιδέα ότι για αυτό δεν θα αρέσουν σε κάποιους ανθρώπους. Οι άνθρωποι που έχουν αυτοπεποίθηση στις σχέσεις τους δεν φοβούνται να πληγωθούν. Δεν φοβούνται να είναι ευαλωτοι, να πουν πως αισθάνονται, ακόμη και να εγκαταλείψουν μια σχέση αν χρειαστεί».

Το αστείο με την αυτοπεποίθηση είναι ότι δεν κερδίζεται με το να νιώθουμε άνετα με αυτά που πετυχαίνουμε αλλά με το να νιώθουμε άνετα με την αποτυχία μας.

Ο δρόμος προς τα θετικά συναισθήματα περνά μέσα από τα αρνητικά εξηγεί ο Mark Manson. «Όσοι είναι συμφιλιωμένοι με τις αρνητικές εμπειρίες είναι αυτοί που αποκομίζουν τα μεγαλύτερα οφέλη. Είναι παράλογο αλλά αληθινό. Συχνά ανησυχούμε ότι αν νιώσουμε πολύ άνετα με τις αποτυχίες μας -αν αποδεχτούμε ότι οι αποτυχίες είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής- θα γίνουμε losers. Αλλά δεν λειτουργεί κατ' αυτόν τον τρόπο. Η εξοικείωση με την αποτυχία μας επιτρέπει να ενεργούμε χωρίς φόβο, να συνδεόμαστε χωρίς να κρίνουμε, να αγαπάμε χωρίς όρους»

Όταν φτάσουμε εκεί έχουμε σπάσει τον φαύλο κύκλο της αυτοπεποίθησης. Έχουμε σταματήσει να κυνηγάμε την ουρά μας και μπορούμε να κυνηγήσουμε τα όνειρα μας χωρίς τον φόβο της αποτυχίας, χωρίς ντροπή, ελεύθεροι από απόψεις και γνώμες, κύριοι του εαυτού μας.

Πως θα καταφέρεις να γίνεις ό,τι ονειρευτείς

Μια εξαιρετική πλατφόρμα επαγγελματικού προσανατολισμού, η R. E.A.L Science, στελεχωμένη από εθελοντές επιστήμονες φιλοδοξεί να βοηθήσει μαθητές και φοιτητές να βρουν την κλίση τους αλλά και τα σωστά βήματα για να κυνηγήσουν τα όνειρα τους.

«Είμαι από τους λίγους ανθρώπους που ήξερα τι ήθελα να κάνω από πολύ μικρή ηλικία. Μεγαλώνοντας και ακούγοντας ιστορίες από φίλους και συγγενείς κατάλαβα ότι αυτό δεν ισχύει για την πλειοψηφία των ανθρώπων. Ήμουν μάλλον η εξαίρεση» μου λέει η Ελένη Σινοπούλου μέσω zoom από το σπίτι της στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται σαν χειρουργός νευροεπιστήμονας και μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο. Όταν στα δεκαεφτά της έφυγε για να σπουδάσει στο εξωτερικό ήταν πολλοί οι φίλοι, οι συγγενείς και οι γνωστοί που ενθάρρυναν τα παιδιά τους να επικοινωνήσουν μαζί της για να δουν πως θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τα βήματα της. Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησε την μεγάλη ανάγκη των νέων -μαθητών και φοιτητών- να βρουν το δρόμο τους έτσι είχε την ιδέα να δημιουργήσει μια πλατφόρμα που θα κάλυπτε το κενό που αφήνει το σχολείο στα θέματα επαγγελματικού προσανατολισμού αλλά και την έλλειψη γνώσεων που έχει η οικογένεια ακόμη και στις περιπτώσεις που έχει διάθεση να στηρίξει τα παιδιά στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία.

Με την συμβολή επιστημόνων εθελοντών από πολλά διαφορετικά πεδία, η Ελένη Σινοπούλου ίδρυσε την πλατφόρμα R. E.A.L Science η οποία οργανώνει σεμινάρια για μαθητές και φοιτητές μέσα από τα οποία οι νέοι μπορούν να γνωρίσουν την κάθε επιστήμη αλλά και τους επαγγελματικούς ορίζοντες που μπορεί να τους ανοίξει κάθε μια από αυτές. «Αρχικά το Real Science ξεκίνησε να μιλά στους μαθητές για επαγγέλματα που σχετίζονταν με τις θετικές επιστήμες, μετά όμως από πολύ μεγάλη παρότρυνση των εκπαιδευτικών το ανοίξαμε και σε άλλες κατευθύνσεις. Αυτή τη στιγμή έχουμε 100 εθελοντές από όλο τον κόσμο σε όλα τα πεδία. Βιολογία, Ιατρική, Φυσική, Χημεία αλλά και Παλαιοντολογία, Παιδαγωγική, Κοινωνιολογία και Επιχειρηματικότητα. Επίσης έχουμε εθελοντές επιστήμονες από αρκετά διαθεματικά, όπως τα ονομάζουμε, επαγγέλματα όπως για παράδειγμα Γενετική Διατροφολογία και Φαρμακευτική Χημεία».

Έχοντας μέχρι τώρα δουλέψει κυρίως με φοιτητές αλλά και με ιδιωτικά σχολεία, στις 31/5 η

R. E.A.L Science θα οργανώσει την πρώτη της ημερίδα Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού σε δημόσιο σχολείο και συγκεκριμένα στο 31o Γυμνάσιο Αργυρούπολης αφού κατάφερε να λάβει την σχετική έγκριση από το Υπουργείο ενώ αύριο Τετάρτη 26/5 θα γίνει παρουσίαση της πλατφόρμας του R. E.A.L Science σε εκπαιδευτικούς. «Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι και ικανοποιημένοι με αυτό. Αν με ρωτήσεις όμως πότε θεωρώ πως το

R. E.A.L Science θα έχει πραγματικά πετύχει είναι όταν θα καταφέρουμε να φτάσουμε στο διθέσιο σχολείο στην Λέρο ή σε σχολεία που βρίσκονται στην «πινέζα». Εκεί που οι μαθητές δεν μπορούν να έχουν ούτε τα ερεθίσματα ούτε τις προσβάσεις σε γνώση. Θέλουμε να πούμε σε αυτά τα παιδιά πως μπορούν να πετύχουν ότι ονειρευτούν. Πως το ότι μένουν σε ένα μικρό χωριό της Ξάνθης δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να κάνουν αυτό που θέλουν στην ζωή τους. Κάποιοι από τους εθελοντές επιστήμονες που συμμετέχουν στα σεμινάρια μεγάλωσαν στην επαρχία και σήμερα εργάζονται σε μεγάλες εταιρείες ή σε πανεπιστήμια της Ελλάδας ή του εξωτερικού. Ειδικά τα κορίτσια στην περιφέρεια χρειάζονται αυτή την ενθάρρυνση γιατί δυστυχώς τόσο στην οικογένεια όσο και στο σχολείο θα συναντήσουν αρκετές αναχρονιστικές νοοτροπίες. Θα συναντήσουν καθηγητές στο Πανεπιστήμιο που θα τους πουν να μην επιλέξουν την Χειρουργική γιατί αν θελήσουν να κάνουν οικογένεια δεν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν. Εμείς θέλουμε να συμβάλλουμε στο να πάψουν να υπάρχουν τέτοιου είδους νοοτροπίες και πεποιθήσεις».

Η συμμετοχή των επιστημόνων που θέλησαν εθελοντικά να προσφέρουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους στα σεμινάρια του R. E.A.L Science ήταν εξαιρετικά μεγάλη. Είναι πολύ χαρακτηριστικό τι απαντούν όλοι στην Ελένης Σινοπούλου όταν στην διάρκεια των συνεντεύξεων τους ρωτά γιατί θέλουν να συμμετέχουν στο πρόγραμμα. «Όλοι θα εύχονταν όταν ξεκινούσαν να είχαν κάποιον να τους λύσει τις απορίες τους, να απαντήσει στις ανησυχίες τους και να τους μιλήσει για όλες τις δυνατότητες που θα τους έδινε η επιστήμη τους» μου αναφέρει.

Πρόκειται για εθελοντές από το εξωτερικό αλλά και από όλη την Ελλάδα. «Είναι πολύ σημαντικό για εμάς να πούμε στα παιδιά ότι δεν θα κάνουν καριέρα μόνο αν φύγουν στο εξωτερικό αλλά πως υπάρχουν και άνθρωποι που έχουν κάνει καριέρα στην Ελλάδα που αγαπούν την δουλειά τους και ευημερούν εδώ. Θέλουμε να τους πούμε πως ό,τι επιθυμήσουν μπορούν να το πραγματοποιήσουν. Ονειρεύονται να γίνουν αστροναύτες; Ναι, έχουμε εθελόντρια επιστήμονα που μπορεί να τους πει πως να το κάνουν» μου λέει η Ελένη Σινοπούλου χαμογελώντας.

Υπάρχει όμως και μια ακόμη ένα μεγάλο θέμα σε σχέση με τον επαγγελματικό προσανατολισμό που είχε εντοπίσει η Ελένη Σινοπούλου και η ομάδα της και θέλησαν να φωτίσουν μέσα από το R. E.A.L Science. «Συχνά οι φοιτητές δεν γνωρίζουν ότι οι προπτυχιακές τους σπουδές δεν χρειάζεται να είναι δεσμευτικές ως προς το τι θα ακολουθήσουν στο μέλλον και νιώθουν εγκλωβισμένοι. Με ένα μεταπτυχιακό μπορούν να δώσουν μια νέα κατεύθυνση στις σπουδές τους και να μετακινηθούν σε χώρους που τους ενδιαφέρουν και τους ταιριάζουν περισσότερο» σημειώνει η Ελένη Σινοπούλου και συνεχίζει «Κάποιος που τελειώνει το Μαθηματικό δεν είναι απαραίτητο να διδάξει. Μπορεί να ασχοληθεί με μια μεγάλη γκάμα πραγμάτων, πολλά από τα οποία δεν φαντάζεται καν. Αυτά έχει στόχο να του γνωρίσει μεταξύ άλλων το R. E.A.L Science »

Αυτό που ξεκίνησε σαν οne woman show από την Ελένη Σινοπούλου και τέσσερις πέντε φίλους μεγάλωσε γρήγορα και σήμερα περιλαμβάνει μια ομάδα έργου που αποτελείται από πέντε άτομα, την εκπαιδευτική σύμβουλο Ιωάννα Ντίνου, την assistant director Νάνσυ Μεγρέμη και τον Αλέξανδρο Συμεωνίδη που ασχολείται με το ΙΤ και τα θέματα ασφαλείας. «Επειδή όλα γίνονται on line και μιλάμε για παιδιά, η ασφάλεια είναι για εμάς ένα πολύ μεγάλο θέμα».

Στα επόμενα σχέδια του Real Science είναι να συνεχίσει από Σεπτέμβρη την δραστηριότητά του στα δημόσια σχολεία αλλά και την έναρξη σεμιναρίων που θα αφορούν την σύνταξη βιογραφικού, cover letter και υπηρεσία συμβουλευτικής για συνέντευξη τόσο για όσους ενδιαφέρονται να ακολουθήσουν ακαδημαική καριέρα αλλά και για όσους θα θελήσουν να αναζητήσουν μια θέση στις εταιρείες και την βιομηχανία. Στα σχέδια μας είναι να δώσουμε πρόσβαση σε αυτές τις υπηρεσίες και σε ευπαθείς ομάδες που την έχουν ανάγκη. «Ένας άνθρωπος που δεν είναι καλά με αυτό που κάνει στην ζωή του δεν θα είναι ποτέ ευτυχισμένος. Δεν θα είναι ποτέ δημιουργικός. Δεν θα είναι ποτέ καλός στην δουλειά του αυτό θέλει να καταπολεμήσει το R. E.A.L Science» καταλήγει η Ελένη Σινοπούλου.

Μια γυναίκα στον κόσμο των videogames

H Κωνσταντίνα Μπεθάνη, ιδρύτρια της ελληνικής εταιρείας ανάπτυξης βιντεοπαιχνιδιών Tenebra Studios μας εξηγεί πως είναι να είσαι γυναίκα στον ανδροκρατούμενο κόσμο του gaming. Από την Λουκία Λυκίδη.

H πρώτη είδηση όταν γνωρίζεις την Κωνσταντίνα Μπεθάνη είναι ότι ναι, υπάρχει μια ελληνική εταιρεία που σχεδιάζει ηλεκτρονικά παιχνίδια. Η δεύτερη είδηση είναι ότι ο ιδρυτής της είναι γυναίκα. Πρόσφατα βραβευμένη από το British Council με το Βραβείο Επιχειρηματικότητας στα UK Alumni η Κωνσταντίνα Μπεθάνη είναι ιδρύτρια και συνιδιοκτήτρια της ελληνικής εταιρείας ανάπτυξης παιχνιδιών και ψηφιακού διαδραστικού λογισμικού Tenebra Studios ενώ ταυτόχρονα εργάζεται ως καθηγήτρια, ερευνητικός Συνεργάτης και Μέντορας στο Πρόγραμμα Σπουδών Game Development, Επιστήμης των Υπολογιστών και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών σε δημόσια και ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμα ελληνικά και διεθνή συνέδρια με θέματα που σχετίζονται με την τεχνολογία, τα βιντεοπαιχνίδια, το ρόλο των γυναικών στην τεχνολογία και την επιχειρηματικότητα. Μιλήσαμε μαζί της για τις προκλήσεις του χώρου των βιντεοπαιχνιδιών αλλά και το πως μια γυναίκα βρίσκει τον δρόμο της και εξασφαλίζει ζωτικό χώρο σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον.

Τι ήταν αυτό που σας προσέλκυσε στην τεχνολογία;

Ανέκαθεν με ενθουσίαζε η τεχνολογία, τα παιχνίδια και τα arcade machines. Ωστόσο αρχικά δεν υπήρχε ξεκάθαρη ιδέα για το τι μας οδηγούσε να μάθουμε κώδικα, γραφικά ή ο,τιδήποτε άλλο σε μια εποχή που ούτως ή άλλως δεν υπήρχε εκπαίδευση για αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα. Είναι αυτό το πάθος, η περιέργεια που σε οδηγεί να εξετάσεις ένα αντικείμενο χωρίς να περιμένεις ανταμοιβές ή αναγνώριση. Το 2006 πήρε μορφή η ιδέα για τη δημιουργία της δικής μας εταιρείας στον κλάδο των βιντεοπαιχνιδιών και του ψηφιακού διαδραστικού λογισμικού καθώς νιώσαμε τις δυνατότητες που κρύβονταν σε αυτό το νέο μέσο και ότι ίσως μπορούσαμε να το διερευνήσουμε και να βρούμε την επιτυχία εκεί.

Πώς βρίσκει κανείς την κλίση του και εσείς πως βρήκατε την δική σας;

Είμαι πολύ δημιουργικός άνθρωπος και εξαρχής ήθελα να απασχοληθώ σε τομείς που δεν περιελάμβαναν μονιμότητα και ρουτίνα στην καθημερινότητά μου. Για αρκετό καιρό έκανα καριέρα στο Political Intelligence παράλληλα με την Tenebra Studios, ωστόσο συν τω χρόνω ενισχυόταν η πεποίθηση ότι μπορούμε να είμαστε τα αφεντικά του εαυτού μας. Εξάλλου, καθώς η εταιρεία επεκτεινόταν, απαιτούσε αποκλειστικότητα.

Ο ρόλος της καθηγήτριας και της μέντορα σας δίνει την ευκαιρία να μιλάτε με πολλά νέα κορίτσια. Τι φοβούνται; Για ποια πράγματα ανησυχούν;

Για τα νέα κορίτσια αλλά και τα αγόρια που επιλέγουν αυτόν τον κλάδο σίγουρα μεγάλο ρόλο παίζει η προοπτική επαγγελματικής αποκατάστασης και η απόσβεση του κόστους της επένδυσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η hands on experience, η αναντιστοιχία των προσφερόμενων δεξιοτήτων με τις ανάγκες της αγοράς, οι γνώσεις που δεν προσαρμόζονται στις εξελίξεις και η απουσία soft skills είναι ανάμεσα στα θέματα που προβληματίζουν τους φοιτητές στις τεχνολογικές σχολές και, πρωτίστως, τις επιχειρήσεις.

Τι ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι μέλη της οικογένειας σας ασχολούνταν με την τεχνολογία. Σας άνοιξε το δρόμο ή θα κατευθυνόσασταν προς αυτήν ανεξάρτητα;

Είχα πρόσβαση σε κονσόλες, υπολογιστές και παιχνίδια από πολύ νεαρή ηλικία, ωστόσο δεν υπήρξε καμία ιδιαίτερη παρότρυνση ή πίεση από το οικογενειακό μου περιβάλλον προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Δεδομένης της καριέρας που ακολούθησα αρχικά, μάλλον τους εξέπληξα θα έλεγα. Είμαστε πραγματικά αυτόφωτοι και εξ ολοκλήρου αυτοδημιούργητοι.

Νιώσατε ποτέ διάκριση, εμπόδιο η απαξίωση λόγω του φύλου σας στην πορεία σας στον χώρο της τεχνολογίας;

Ανεξαρτήτως φύλου, ως ιδρυτής και ιδιοκτήτης της εταιρείας, ο ρόλος και η ευθύνη που έχεις είναι να ηγηθείς της εταιρείας. Νομίζω ότι η ηγεσία μπορεί να σημαίνει διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς ανθρώπους. Για μένα, ηγεσία είναι να συνεργάζεσαι με την εταιρεία για να αναπτύξεις ένα όραμα για το πού μπορείτε να πάτε και στη συνέχεια να θέσετε τα πράγματα στη θέση τους για να επιτύχετε αυτό το όραμα Το εργασιακό ήθος και η δυναμική προσωπικότητά μου δε δημιούργησε ποτέ εσφαλμένη εικόνα για το άτομό μου ή άφησε περιθώριο να με εκλάβει κάποιος ως ανίσχυρη ή ανίκανη. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός πως φέτος βραβεύθηκα από το British Council ως Επιχειρηματίας της Χρονιάς ανάμεσα σε 1500 υποψηφίους.

Πώς είναι να δουλεύεις σε έναν ανδροκρατούμενο τομέα;

Η έλλειψη γυναικών στις νέες τεχνολογίες ανήκει στο παρελθόν και ειδικά τα τελευταία 5 χρόνια τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο. Είναι εξίσου πιθανό γυναίκες να ενδιαφέρονται για αυξήσεις, προαγωγές, ευκαιρίες ανάπτυξης και ηγεσίας όπως οι άνδρες συνάδελφοί τους. Οι περισσότερες εταιρείες τεχνολογίας απασχολούν γυναίκες σε θέσεις υψηλής ισχύος. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι γυναίκες δεν είναι σίγουρες για τα προσόντα τους, δεν είναι σίγουρες ότι θα λάβουν την υποστήριξη που χρειάζεται ή ότι οδεύουν προς την αποτυχία. Ως εκ τούτου, το πιο σημαντικό πράγμα που μπορούν να κάνουν οι οργανισμοί για να προσελκύσουν και να κρατήσουν στους κόλπους τους ταλαντούχες γυναίκες είναι να αποτινάξουν τον σεξισμό και να προάγουντην ισότητα των φύλων στην αμοιβή, τις εμπειρίες και τις ευκαιρίες για επιτυχία. Προσωπικά, πιστεύω ακράδαντα ότι είναι σημαντικό για τις νεότερες γενιές να βλέπουν γυναίκες σε εξέχοντες ρόλους. Οι θετικές εικόνες ισχυρών, έξυπνων γυναικών που κάνουν αλλαγές στον κλάδο μας στέλνει το μήνυμα ότι οι ευκαιρίες είναι απεριόριστες, ανεξάρτητα από το φύλο. Είμαι αφοσιωμένη στην ενίσχυση της ισότητας, της διαφορετικότητας και της ένταξης.

Η Κωνσταντίνα Μπεθάνη (2η από αριστερά) με τη θηλυκή δύναμη της Tenebra Studios

Το ποσοστό των φοιτητών στις σπουδές τεχνολογίας πως διαμορφώνεται;

Βάσει ερευνών ένα στα τρία άτομα με πτυχίο σε σπουδές στους τομείς των θετικών επιστημών, της τεχνολογίας, της μηχανικής και των μαθηματικών στην Ευρώπη είναι γυναίκα.

Τι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια για τις γυναίκες στη τεχνολογία;

Παρατηρούμε μια τάση όπου όλο και περισσότερες γυναίκες επιδιώκουν ένα πτυχίο στην τεχνολογία και στη συνέχεια μια σταδιοδρομία στον τομέα. Η έλλειψη γυναικών στην τεχνολογία ανήκει σίγουρα στο παρελθόν και ειδικά τα τελευταία 5 χρόνια τα πράγματα αλλάζουν προς το καλύτερο. Σήμερα, οι περισσότερες εταιρείες τεχνολογίας απασχολούν γυναίκες σε θέσεις υψηλής ισχύος. Η περίπτωση που έρχεται αμέσως στο μυαλό είναι η AMD που σήμερα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της τεχνολογίας και της καινοτομίας με την Δρ.Lisa Su στο τιμόνι της ως CEO.

Τι μπορούν να διαβάσουν, ακούσουν, παρακολουθήσουν, γκουγκλάρουν τα κορίτσια που θέλουν σήμερα να ασχοληθούν με την τεχνολογία;

Υπάρχουν εξαιρετικά δωρεάν διαδικτυακά μαθήματα και υλικό σε YouTube, Coursera, Udemy που καλύπτουν ευρεία γκάμα ενδιαφερόντων.

Τι συμβουλεύετε τις μαθήτριες και τις mentees σας;

Δίνω τις ίδιες συμβουλές σε οποιονδήποτε σκέφτεται καριέρα στον κλάδο μου. Οι γυναίκες δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζονται ειδικά, απλά θέλουν να έχουν ίση μεταχείριση. Με τις ίδιες ευκαιρίες οι γυναίκες είναι εξίσου ικανές, αυτό μετράει στο τέλος της ημέρας. Οπότε λέω να στοχεύουν ψηλά, αλλά να ξεκινούν χαμηλά και γνωστικά. Να ακολουθούν τις ειδήσεις και να προσπαθούν να καινοτομούν όσο το δυνατόν περισσότερο. Τονίζω τη σημασία του εργασιακού ήθους, του στοχευμένου μάρκετινγκ και της επιλογής ικανών συνεργατών. Και να μην σταματούν ποτέ να μαθαίνουν.

Πως θα μας περιγράφατε το κορίτσι που αγαπά και παίζει videogames σήμερα;

Ένας μοντέρνος άνθρωπος που διασκεδάζει, εξερευνά κόσμους, ζει εμπειρίες με ένα καταπληκτικό μέσο που ενώνει το σύνολο των τεχνών και διευρύνει τα πνευματικά σύνορά της.

Το φαινόμενο των female streamers, γνωστών και ως egirls πως θα το χαρακτηρίζατε;

Τα περισσότερα κορίτσια που ασχολούνται είναι εξαιρετικές σε αυτό, έχουν γνώσεις, χιούμορ και δίνουν ένα ευχάριστο αποτέλεσμα. Υπάρχουν βέβαια μεμονωμένες περιπτώσεις που εκμεταλλεύονται το φύλο τους προκειμένου να πετύχουν μεγάλα νούμερα, ωστόσο ευτυχώς αυτά τα φαινόμενα δεν έχουν διάρκεια.

Θέλετε να μας μιλήσετε για τις δραστηριότητες της Tenebra Studios;

Η εταιρεία έχει αναπτύξει εκπαιδευτικά παιχνίδια για πρόσφυγες σε συνεργασία με τη ΜΚΟ HumanRights360, προκειμένου να τους βοηθήσει να κατανοήσουν τις ελληνικές διαδικασίες του δημόσιου τομέα και για την Abbott Diabetes Care Hellas, ώστε να εκπαιδεύσει τους νέους για την καλύτερη αντιμετώπιση του διαβήτη Τύπου Ι. Σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, έχει δημιουργήσει μια εκπαιδευτική εμπειρία 360 VR (εικονικής πραγματικότητας) με στόχο τη γρήγορη λήψη αποφάσεων μετά από σεισμό και μια εφαρμογή VR που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την έγκαιρη και εύκολη διάγνωση της ήπιας γνωστικής βλάβης σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Η Tenebra Studios έχει κυκλοφορήσει δωρεάν εκπαιδευτικά παιχνίδια που επιτρέπουν στα παιδιά Δημοτικού να εξοικειωθούν με επιστημονικούς όρους, όπως το Einstown. Ένα παιχνίδι που βοηθάει στην διδασκαλία μαθηματικών όρων σε παιδιά οχτώ με δεκατεσσάρων ετών.